Stel je eens voor: je bent 26 jaar oud, je leidt twee horecagelegenheden en je hebt je eigen kookprogramma op 24 Kitchen. En oh ja: tussendoor probeer je ook nog een leuk privéleven te leiden. Nadat Estée Strooker op haar 20e de jongste MasterChef ooit van Nederland werd, stapte zij in deze achtbaan. In dit gesprek vertelt ze of het haar al gelukt is de perfecte balans te vinden.
Ik run nu 5,5 jaar mijn eigen restaurant, ’t Amusement En sinds kort heb ik een saladerestaurant erbij hier in Arnhem: Slaatje Bla (EDIT 2-1-2019: dit restaurant heet inmiddels Eetwinkel Stroom). Daarnaast presenteer ik verschillende kookprogramma’s op 24 Kitchen, schrijf ik af en toe receptjes voor de krant en ooit won ik MasterChef. Dat is een beetje waar het allemaal begonnen is.
Nou, je moet nog steeds een heleboel doen. Ik dacht heel even: dat gaat me nu allemaal aan komen waaien. Maar dat viel wel tegen. Het is mooi om te gebruiken, media-aandacht natuurlijk. Dat heb ik kunnen gebruiken, hier met het restaurant. Mensen hebben toch een keer mijn naam gehoord. En van daaruit heb ik het zelf uitgebouwd.
Gelukkig is het een pad geweest met een boel hoogtepunten. Het is me voor de wind gegaan. Waar ik wel heel hard voor gewerkt heb. Je jeugdigheid en de daarbij komende naïviteit helpen. Dat je gewoon veel durft te doen, stappen durft te nemen, geen hindernissen ziet.
Hoe ouder je wordt, en hoe meer verantwoordelijkheid je hebt, hoe minder je nog durft. Dat merk ik heel erg. Nu, ruim 5 jaar later, een tweede zaak verder, is het ook weleens minder leuk. Je hebt tijden waarop het minder druk is, je bedenkt dingen die niet uitpakken zoals jij wil. Als je twee zaken hebt, kun je niet overal tegelijk zijn.
Dus kom ik mezelf soms tegen: hoe deel ik mijn tijd in, hoe hou ik vrije tijd over, hoe besteed ik tijd aan vrienden en familie? Nu kom je andere dingen tegen die ook belangrijk zijn. En waar ik soms misschien wel in tekort schiet.
Langzaam maar zeker. Ik ben nog zoekende. Dat schijnt bij mijn leeftijd te horen, zo midden 20. Dat je allemaal dingen ziet die je eerder nooit zag. Er is veel veranderd in ’t Amusement. We hebben net het interieur helemaal veranderd, een frisse start gemaakt. Afgelopen jaar zijn er twee mensen weggegaan die hier een hele tijd gewerkt hebben. Dat was toch best een soort shock voor mij. Het is op zich prima hoor, ik wil niemand hier vasthouden. Maar toch. We hebben een heel klein en vriendschappelijk team met elkaar. Als dat wegvalt, doet dat wat met je. Naast de passie die je hebt voor je vak, komt dat af en toe opdoemen. De zorgen.
Die verdeel ik niet echt. Het stapelt zich eerder op.
Gerommel achter in het restaurant. Estées vader Piet. Piet: Een verlengsnoer, heb je die? Estée: Ja, daar ligt zo’n haspel. In die kast. En anders moet je het in de keuken even vragen.
Ik heb heel veel aan mijn familie. Mijn vader helpt veel. Mijn moeder, mijn oom. Mijn moeder helpt veel in Slaatje Bla, ook culinair. Van haar heb ik leren koken. Die vertrouw ik daar blindelings in. Dat is de uitdaging, zorgen dat de goeie mensen op de goeie plekken staan.
Dat hebben we net veranderd hier. Ik ben wat ouder geworden. Het was best meisjesachtig, heel kleurrijk. Nu hebben we een warmer, natuurlijker interieur. Met hele kleine dingen kun je het verschil maken. Dingen die je gasten onthouden, die ze oppikken. Mensen mogen hier op de tafel schrijven. Je hebt die placemats van kraftpapier. Daar leggen we een stift op. En mensen gaan helemaal los. Van recensies tot de meest kunstzinnige tekeningen.
Bij ‘t Amusement hebben we geen vaste kaart. We werken met een verrassingsmenu. Soms geven we iets explicieter aan waar het om gaat, maar dat doen we mondeling of op een klein kaartje.
Daar heb ik flyers voor laten drukken met het menu. Die geven we mee als we bezorgen of als mensen eten afhalen.
Opnames kun je heel goed plannen. Ze worden veel in batches gedaan van twee, drie weken. En dan is het weer even klaar. Ik zou dat heus meer willen uitbouwen, maar daar heb ik nu echt geen tijd voor. Online is natuurlijk ook belangrijk. Maar ik weet niet waar ik de tijd daarvoor vandaan zou moeten halen.
Je doet drie dingen: je managet twee zaken, je kookt en je hebt je tv-carrière. Gemene vraag: als je moest kiezen, wat doe je het liefst? Koken. Mijn hart ligt in de keuken en in het zelf creëren van gerechten. En ik vind het heel leuk dat tv daar bijkomt. Maar dat zal altijd met koken te maken moeten hebben.
Dat je absoluut je droom moet najagen, maar wel bij de realiteit moet blijven. Zie het niet teveel als een utopie, dat ondernemen alleen maar fantastisch is. Want het is best wel een verantwoordelijke taak.
Dat is ook wat ik mijn jongere ik zou willen meegeven. Je kan je nooit even afmelden, je staat altijd aan. Het is gewoon serious shit.
Knalt dagelijks keiharde copy uit zijn toetsenbord. Produceert rotsvaste content. En creëert concepten die grijpen, voor Drukwerkdeal.nl.
Lees meer van Jan Jaap Holdijk