Gierende gitaren en smeuïge satés: dat is het succesrecept van Daddy Cool & The Rocking Kitchen. De foodtruck uit het oosten trekt door het hele land om festivalbezoekers te trakteren op keihard rockend Indonesisch eten. In Enschede schuiven we bij de keukentafel van Fraenk en Luke Christoffel aan.
Ik ben Fraenk Christoffel. Daddy Cool is de naam van het bedrijf. Daar vallen onder andere de foodtruck onder, maar ook kookworkshops, private cooking en catering. Nu richten we ons vooral op de foodtruck, Daddy Cool & The Rocking Kitchen. In het westen draaien foodtrucks volop. En het oosten, dat volgt een beetje.
Fraenk: We zijn op 27 april 2016 begonnen. En we hebben al vijf, zes grote dingen gedaan. Dat heeft z’n vlucht genomen. We hebben nu het punt bereikt dat festivals ons bellen en vragen of we komen. Terwijl we nog maar net bezig zijn. Daddy Cool & The Rocking Kitchen swingt. We zoeken de grenzen op van de foodtruckwereld. Alles is al een keer gedaan, iedereen heeft hamburgers, pulled pork, dat soort dingen. Nou, laten wij nou beginnen met authentiek Indonesisch eten. En mijn jongens, die uit de muziek komen, daar heb je het al, die hebben mij flink geholpen met het bedenken van het concept. Zij zeiden: pa, weet je, je moet nadenken als een band. Ik was namelijk erg teleurgesteld dat ik niet op een groot festival stond. En toen zei Luke, pap, een beginnend bandje staat ook niet meteen op Lowlands. En toen dacht ik, ja dat is waar, dat klopt. Lekker eten is het belangrijkste ingrediënt. Daar gaan we ver in: biologische producten, het beste vlees. Dan verdienen we maar wat minder, die kwaliteit moet staan. Nu bellen mensen van te voren naar festivals om te vragen of wij er staan. We hebben fans! Luke: Net als een band.
F: Mensen die het leuk vinden om naar een foodtruckfestival te gaan. Je beleeft een beetje de hippiesfeer van vroeger. Relaxed. Staat er een enorme rij voor de truck? Maakt niet uit, iedereen is met elkaar aan het praten. Het zijn mensen die op zo’n zomerse dag willen genieten van de natuur, van lekker eten. L: Laatst op het BAM! Festival merkte ik dat muzikanten die wij kennen ook komen eten. Muziek, lekker eten, fijne mensen: alles wat je leuk vindt komt bij elkaar. En die mensen komen dan met elkaar in aanraking bij onze truck. Dat is te gek.
L: Dat is een focuspuntje van mij en m’n broers Sem en Kenneth. We spelen alle drie al ons hele leven in de muziek. Vanaf jonge leeftijd hebben we alles zelf gedaan, heel erg DIY. Op die manier hebben we de concepten voor onze eigen bands neergezet. Dat doen we ook met de foodtruck. Toen mijn vader met zijn idee kwam, hebben mijn broers en ik direct social media aangepakt. Met Daddy Cool hebben we de strategie van de band overgenomen: wanneer posten we wat, welke kanalen willen we? M’n vader had eerst geen Facebook. F: Daar heb ik helemaal geen tijd voor joh. L: Verder is pa het brein erachter. Wij hebben er voor gezorgd dat we de wereld ingaan. Ons grote netwerk uit de muziek komt overeen met dat voor de foodtruck. Mijn contacten bij de krant en de radio, dat zijn dezelfde gasten die pa ook een stapje verder kunnen helpen. Door ons netwerk worden we veel gevraagd op muziekfestivals. We zijn een rock ’n roll keuken hè. We draaien fuckin’ harde rock, de hele dag door. F: Wordt je knettergek van.
F: Om een tweede truck te hebben. Ik wil meer bemoeienis in de foodtruckwereld. Ik wil beleid meebepalen. En de andere activiteiten van Daddy Cool verder ontwikkelen. Daddy Cool moet een grote naam worden met een aantal dochterondernemingen. L: En veel toeren. F: Vooral veel toeren, dat is het mooiste wat er is. Volgend weekend hebben we twee activiteiten. Nou heb ik gister gekookt, vandaag neem ik m’n rust tot vanavond, en dan door tot vrijdagnacht. Dat is echt heavy. Voordeel van Indonesisch koken is dat je het lang van te voren kunt klaarmaken, en dat het dan alleen maar lekkerder wordt. L: Het is veel voorbereiding, maar als je dan ziet wat je er voor terugkrijgt… F: Als je om kwart over acht ’s avonds uitverkoopt, dan heb je wel wat neergezet hoor. Gossiemijne, ik schrok me kapot. Echt waar, ik wist niet dat het zo hard zou gaan. L: Op een gegeven moment kan je er niet meer tegenaan koken. Dat is gewoon de limit. F: 2100 stokkies hè! L: Als ik zoveel man heb bij een show, haha!
F: Blijf geloven in je product en doe er alles voor. Het is geen baan van 9 tot 5, je bent constant bezig. Dan pas lukt het. Je financiën moet je afgekaart hebben. Geen gezeik tussendoor: “Ik moet nog een apparaat kopen, maar daar heb ik nu geen geld voor”. Nee, dan had je dat voor die tijd goed moeten doordenken. Want als je start, moet je vol eraan. L: Dat hebben wij altijd meegekregen in onze opvoeding. De muziek ingaan is riskant. En mijn ouders zeiden altijd: Ok, het is goed dat je dat wil doen. Maar dan ga je er een miljoen procent voor. Als je faalt, sta je gewoon weer op. Geloof in jezelf. En niets komt aanwaaien. Je kunt de beste kok ter wereld, de beste gitarist ter wereld zijn op je zolderkamer. Maar als je niet naar buiten gaat, gebeurt er niks. F: Dus als je me vraagt, wat is een belangrijke tip, dan is het ‘ga ervoor’. Maar dat is maar een opmerking, er zit veel meer achter. Ik wil altijd het gevoel hebben dat ik er alles voor heb gegeven.
Knalt dagelijks keiharde copy uit zijn toetsenbord. Produceert rotsvaste content. En creëert concepten die grijpen, voor Drukwerkdeal.nl.
Lees meer van Jan Jaap Holdijk